کد مطلب:107143 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156

حکمت 454











[صفحه 780]

(بسا كسی كه از گفته ی نیك دیگران درباره ی خود، دچار فتنه شده است). اصل فتنه به معنی انصراف است، یعنی بسا شخصی كه از كسب فضیلت و اطاعت خدا و تكمیل فضیلت، به دلیل ستایش و تعریف دیگران از انصراف حاصل كرده است مثل كسی كه مثلا مردم او را به فزونی عبادتش بستایند، و این باعث اكتفا كردن او به همان مقدار گردد. سیدرضی (رحمه الله علیه) می گوید: این كلام را در آخرین قسمت از سخنان برگزیده ی امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع)، آوردیم در حالی كه سپاس می گوییم خداوند سبحان را بر این كه منت نهاد و به ما توفیق داد تا آنچه از سخنان امام در اطراف پراكنده بود جمع آوری كنیم و مطالب دور را از گوشه و كنار به هم نزدیك سازیم. و همانطوری كه از آغاز شرط كردیم، تصمیم ما بر این شد كه چند ورقی سفید در آخر هر بابی از ابواب بیفزاییم، تا پراكنده را در خود جا دهد و كلام تازه وارد و شاید چیزی را كه پس از دشواری، برای ما روشن شود، و پس از پراكندگی به دست ما بیفتد، به آن ملحق سازیم. سیدرضی، در كلمات برگزیده ی از امام (ع) تا اینجا رسیده و همین جا پایان داده است، اما در همان زمان، از سخنان زیبای امام مقدار بیشتری یا با گزینش خود او، و ی

ا وسیله ی علمی كه در محضر او بودند، افزوده شده است، و این افزوده گاهی در خارج از متن و گاهی در داخل متن پیوسته به آخر برگزیده ی وی به چشم می خورد.


صفحه 780.